top of page
Artikel

De Evolutie van de Eiffeltoren #7 - Op kraambezoek


Een beetje onwennig ga ik op kraamvisite. Het is niet iets wat ik dagelijks doe.


Maar deze keer moet ik wel. Want het gaat om een heel bijzondere geboorte. Of eigenlijk ook weer niet. Maar toch...


'Hallo, mevrouw Namaste!' begroet ik de moeder, wanneer ik de kraamkamer binnenkom. 'Van harte Mazzeltov met weer een kind. Gefeliciteerd!" En ik wens Namaste dat de jonggeborene gezond en wel moge opgroeien. 'Dat u daar, lieve

Namaste, getuige van moge zijn!'

Namaste bedankt mij voor al mijn goede wensen. Zij vindt het niet erg dat ik geen babykleertjes heb meegebracht. 'Ik wist zo gauw de maat niet,' zeg ik verontschuldigend.


De jonge moeder lacht en wimpelt mijn excuus weg. 'Het is niet mijn eerste bevalling.' 'Niet uw eerste bevalling?' merk ik verbaasd op. 'U bent nog zo jong!'


'Geen zorgen. Maakt u zich alstublieft geen zorgen,' stelt Namaste mij gerust. 'Ik ben een ervaren moeder. Ik heb namelijk al eerder zes gezonde kinderen ter wereld gebracht: vier zonen en twee dochters.'

En optellend rekent zij mij voor: 'Dit is dus mijn vier plus twee is zes, zevende bevalling.' Vertrouwelijk vertelt zij mij ook nog: 'Ik heb de bevalling op eigen kracht gedaan. Want ik wil graag in alle rust bevallen. Maar nu alles achter de rug is, mag iedereen het weten.''

Vol trots laat de jonge moeder mij, stralend en wel, nummer zeven zien. En vertelt: 'De kleine kon al binnen drie kwartier op eigen benen staan. En de kleine heeft ook al gedronken. En daarna al maakte het kalfje een paar rondjes in het kraamverblijf.'




fotocredits: via Blijdorper Bende Blog; Monique van Oort-Schenk [BB-Facebook]



Kalfje? Kalfje?!

Ja, inderdaad. Want dat 'vergat ik' u te vertellen: moeder Namaste is een neushoorn. Een Indische neushoorn, dinsdagnacht 14 februari 2017 - ingaande 19 sjewat 5777 - in de Rotterdamse Diergaarde Blijdorp geboren. Dus net als ik een geboren Rotterdammer!


'Wie heeft het kalfje geleerd al zo vlug te kunnen lopen?' vraag ik verwonderd.

'Dat is genetisch zo bepaald. Gewoon Evolutie,' antwoordt Namaste.

'En hoe wist het kalf al zo vlug dat het bij jou – van de opwinding begin ik de jonge moeder te tutoyeren - melk moest drinken? En waar? En hoe?'


Ik verbaas mij. Het is allemaal toch wel heel wonderlijk!


‘Hoe bent je eigenlijk zwanger geraakt?’ vraag ik.

‘Weet ik niet.’

‘Was er een mannetjesneushoorn bij jou op bezoek?’

‘Ja. Maar wat heeft dat er nou mee te maken?’


Namaste weet mij wel te vertellen dat de oppassers van de diergaarde later over een bevruchte eicel spraken.


‘Het ene G.dsWonder na het andere!’ hoort de jonge neushoornmoeder mij opgewonden uitroepen. ‘In die éne bevruchte cel ligt genetisch het héle zwangerschapsproces vast! Én het eindresultaat: de neushoornbaby. Echt,’ concludeer ik, ‘het ene G.dsWonder na het andere!’


'Niks wonderlijks,' verklaart Namaste mij. 'Dat zou jij – zij begint mij nu ook te tutoyeren - toch moeten weten; geleerd op school bij de biologieles. Het stond ook pas nog in de krant: 'Het leven is gewoon miljarden jaren geleden bij toeval ontstaan. Als competitie tussen moleculen. De rest is Evolutie.’

‘Zo verklaarde een vooraanstaand wetenschapper,’ verzekert de jonge moeder mij.


Xxxxxxxxxxxxxxxxx Dit in kader

Vooraanstaand wetenschapper.


'Wat is een wetenschapper?' vraag ik mij af. Ik begrijp, accepteer, dat een wetenschapper knap kan zijn. In zijn vakgebied. Maar daarbuiten, buiten zijn eigen vakgebied, hoeft hij nog niet een wetenschapper te zijn.


Zoals de wereldberoemde psychiater Viktor Frankl z.l. verklaarde: ‘Het gevaar zit hem niet in het feit dat de geleerde niet meer universeel is, maar in het feit dat hij de pretentie heeft alles te weten. Wij hebben niet zozeer te betreuren dat de geleerden zich specialiseren, maar juist dat de specialisten generaliseren.'


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Hartelijk neem ik afscheid van Namaste. Denkend aan wat zij mij zei dat sommige wetenschappers beweren dat het leven miljarden jaren geleden bij toeval is ontstaan, wil ik het volgende benadrukken:

er zijn in de wetenschapswereld inderdaad personen die dat beweren, maar het is - in de verste verte niet - bewezen. Beweren is nog niet bewezen!


Plus: als het leven bij toeval zou zijn ontstaan, zou het leven – dus ook mijn leven, jullie/uw leven - in wezen zinloos zijn. En dit artikel, en deze conclusie eveneens. Ik moet er niet aan denken…


En opnieuw de vraag:

• hoeveel % is de visie van Namaste waarschijnlijk dat dit alles door evolutie-toeval vanzelf is ontstaan?

• hoeveel % is de visie van Namaste onwaarschijnlijk dat alles door evolutie-toeval vanzelf is ontstaan?


Nog even een paar foto’s maken. Van de baby. Voor Elsje.

コメント


bottom of page